Wanneer het niet allemaal vanzelf gaat

Jarenlang ging ik van dieet naar dieet om weer te proberen af te vallen. Ik was heel blij als het eindelijk lukte en dacht dan: ‘’zie je wel, ik kan het wel”. Dit ging dan voor een tijdje goed en daarna viel ik weer terug in mijn oude gewoontes en kwamen langzaam de kilo’s er weer aan.

Ik was mezelf even helemaal kwijt
Toen mijn dochter geboren werd, ging ik volledig in haar op en raakte mezelf kwijt. Ik koos voor de gemakkelijke weg in de vorm van ‘’snel’’ voorverpakt eten zoals koek en snoep. Dan was mijn buik snel gevuld en kon ik weer door. Het lukte wel om het sporten weer op te pakken waarbij ik dacht ‘’Dan compenseer ik mijn eetgedrag daar wel mee’’

Op deze manier tobde ik jaren verder en werd steeds ongelukkiger en onzekerder over mezelf. Ik kon eindeloos nadenken over van alles en voelde me schuldig en vond dat ik tekort schoot. Nu was ik moeder geworden en kon niet eens goed voor mezelf zorgen.

Ik ben toch een volwassen vrouw
Door mijn onzekerheid en angst om ‘’het niet goed te doen’’, cijferde ik mezelf volledig weg in het moederschap. Ik was moe, futloos en had een kort lontje. Genieten van kleine dingen lukte niet meer en ik had het gevoel dat ik op de automatische piloot leefde. Met iemand erover praten deed ik eigenlijk niet, ik dacht: ik moet dit alleen kunnen doen. Ik ben toch een volwassen vrouw. In die tijd ben ik gestart met de opleiding tot gewichtsconsulente en aansluitend leefstijlcoach. Ik leerde meer over voeding en beweging en pakte de draad weer op om gezonder te leven. Door deze opleidingen kreeg ik weer een doel voor ogen en had ik weer zin in het leven. Ik dacht dus dat ik weer goed bezig was… Maar helaas moest ik letterlijk neervallen om te ontdekken dat dat niet zo was. 

Mijzelf terugvinden

Lange en intensief traject
Vanaf maart 2020 ging mijn gezondheid achteruit, ik menstrueerde om de drie weken en ik kon op sommige dagen letterlijk de deur niet uit omdat het zo heftig was. Maar ik dacht dat dit erbij hoorde dat had ik immers al jarenlang gehoord van verschillende artsen. “De ene vrouw heeft het erger dan de andere”

Dus ik tobde zo door tot juni, totdat ik meermaals flauwviel en bleek dat ik bloedarmoede had. Onderzoeken bij de gynaecoloog volgde en tijdens een kijkoperatie kwam in november 2020 de keiharde diagnose: endometriose, de ergste graad. Er volgde een intensief traject met vele onderzoeken, het uitproberen van hormoonbehandelingen, veel pijn en extreme vermoeidheid. Allen zonder het gewenste effect en dus was er nog maar een optie: een grote buikoperatie waarbij alle zichtbare endometriose verwijderd zou worden, inclusief mijn baarmoeder en eierstok. Deze operatie vond plaats in augustus 2022. En dit was het moment dat ik dus ‘’de grond raakte’’. Ik moest echt weer vanaf nul alles opbouwen, mijn leven onder de loep nemen en drastische maatregelen nemen. Toen kwam ik erachter dat ik helemaal nog niet zo gezond leefde als ik dacht en jarenlang roofbouw gepleegd heb op mijn lichaam. Ik heb als het ware mijn lichaam deels zelf ziek gemaakt.

Je hoeft het niet alleen te doen
Met behulp van een psycholoog heb ik moeten leren omgaan met een chronische ziekte. Het maken van een nieuwe start en het moeten accepteren van deze diagnose vind/vond ik het moeilijkste.

Wat me hierbij heeft geholpen is de opleiding tot OERsterk coach met als primair doel aan mezelf te werken. Beetje bij beetje wist ik mezelf weer terug te vinden, ik werd een compleet nieuwe Tamara. En ook al ben ik er nog lang niet, want het leven is één groot leerproces, weet ik wel dat ik op de goede weg zit! En dat door één opleiding en de hulp van een psycholoog. Daar ben ik nog iedere dag dankbaar voor: je hoeft het niet alleen te doen! Dat besef ik nu ook.

Taboes doorbreken
Ik ben over deze periode altijd eerlijk en open geweest en heb al vele vrouwen mogen helpen. Juist door mijn verhaal te delen, over mijn struggelen en mijn emotionele en fysieke pijn. Dat ik dit deel is niet omdat ik persoonlijke aandacht wil maar omdat ik andere vrouwen wil laten weten dat ze er niet alleen voor staan. Mijn verhaal is uniek, maar het jouwe ook! Helaas heerst er ook nu nog steeds een taboe op het praten over menstruaties, pijn bij vrijen, letterlijk ziek zijn en allerlei andere vrouwelijke ongemakken. En júist daarom vertel ik mijn verhaal en verbreek deze taboe omdat ik je wil laten weten dat je er absoluut niet alleen voor staat!

Door mijn achtergrond als verpleegkundige, mijn kennis als OERsterk coach én door mijn eigen ervaringen, weet ik dat ik vrouwen wil en kan helpen een betere balans te vinden tussen het drukke leven en zichzelf.

Meer lezen over hoe ik je kan helpen? Ga dan naar mijn aanbod.